Ο Παναγιώτης Μαυρίκος, είναι το «παιδί θαύμα» των εκδόσεων που σε νεαρή ηλικία κατάφερε να εκδώσει πολλές διαφορετικές εφημερίδες, να λάβει «γερά» ποσά μέσω κρατικής διαφήμισης, να γίνει ακόμα και υποδιοικητής σε ψυχιατρικό νοσοκομείο (!), αλλά και να ιδρύσει πολιτικό κόμμα!
Συγκεκριμένα, ο Παναγιώτης Μαυρίκος, διευθύνων σύμβουλος της «Μαυρίκος Ελληνικός Τύπος Α.Ε.», όσο ήταν ακόμη υπάλληλος της ΔΕΗ, άρχισε ήδη να αποκτάει τίτλους εφημερίδων, ενώ που έφτασε να εκδίδει, μεταξύ άλλων, τις εφημερίδες «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», «24 ΩΡΕΣ», «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ», «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ», «Αθλητική Ημέρα» και «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ».
κλίκαρέ με!!!
Ωστόσο, ο τρόπος που ο κ. Μαυρίκος εξασφάλιζε την κρατική διαφήμιση για τις εφημερίδες του παρέμενε θολός για αρκετά χρόνια. Συγκεκριμένα, ήδη από το 2009 υπάρχουν καταγγελίες από μεγάλες εφημερίδες όπως η Καθημερινή, ότι ο Παναγιώτης Μαυρίκος εξασφάλισε για τις εφημερίδες «Ακρόπολις» και «24ώρες», με πανελλαδική κυκλοφορία τον «αστρονομικό» αριθμό των 1.000 φύλλων, κρατική διαφήμιση ύψους 150.000 ευρώ για το έτος 2008!
Οι «επιτυχημένες εκδοτικές ικανότητες» του Παναγιώτη Μαυρίκου φαίνεται ότι εκτιμήθηκαν δεόντως από την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι εκτός από την κρατική διαφήμιση με την οποία «προικίστηκε» ο νέος επιχειρηματίας, άνοιξε τα φτερά του και στην… διοίκηση νοσοκομείων! Για την ακρίβεια ο Παναγιώτης Μαυρίκος κατά την περίοδο της εκδοτικής του ανόδου, διορίζεται και υποδιοικητής στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας.
Ωστόσο, ο επιχειρηματίας δεν σταμάτησε εκεί. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να τον απολαύσετε σε ομιλία του, στο κόμμα το οποίο ο ίδιος δημιούργησε, με τον εμπνευσμένο, ευρηματικό και πρωτότυπο τίτλο «ΔΕΞΙΑ – Νέο Δεξιό Κόμμα».
Advertisements
25/02/2016
Click me
ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΦΩΣ
Νέο πατριωτικό κόμμα: "ΛΑ'Ι'ΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ"
2 responses to “ΜΑΥΡΙΚΟΣ: ΤΟ ΔΕΞΙΟ »ΠΑΙΔΙ – ΘΑΥΜΑ» ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΕΙ ΓΙΑ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ”
ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
25 Φεβρουαρίου 2016 στο 10:30
Τρομερή αποκάλυψη: Πως γεννήθηκε η δυναστεία Μπόμπολα. Η άγνωστη ιστορία.
https://olympiada.files.wordpress.com/2015/01/wpid-20150120091514.jpg?w=300&h=177
Ο Πειραιάς, σαν λιμάνι, από τα πρώτα κιόλας χρόνια της σύστασης της πόλης, είχε τις κοινωνικές πληγές του.
Στις από κάθε τόπο της Ελλάδας αφικνούμενες γυναίκες ήταν φυσικό, ανάμεσά τους, να βρίσκονται και εκείνες που ασχολούνταν με το πρώτο γυναικείο επάγγελμα, της πόρνης. Το πρώτο επίσημο «σπίτι», ο πρώτος με άδεια της Αστυνομίας οίκος ασωτίας, λειτούργησε λίγο πριν την Αγγλογαλλική Κατοχή, το 1852, μετά τον αποκλεισμό του Πειραιά από τους Άγγλους το 1850, για την εξυπηρέτηση των στρατιωτών και των πληρωμάτων των ξένων στόλων.
Αλλά και μετά την Αγγλογαλλική Κατοχή δημιουργήθηκαν άλλοι δύο. Δηλαδή στα 1862 τρία ήταν τα «επίσημα» αμαρτωλά σπίτια στην πόλη του Πειραιά και σε περιοχές όπου ο κόσμος έκανε τον περίπατό του ή οι εργάτες και οι εργάτριες περνούσαν για να πάνε ή να γυρίσουν από τη δουλειά τους.
Οι διαμαρτυρίες των δημοτών γι αυτή την κατάσταση ανάγκασαν το τότε Δημοτικό Συμβούλιο να συζητήσει το θέμα της ανέγερσης οικήματος για τη συγκέντρωση όλων των κοινών γυναικών που συνεχώς αυξάνονταν.
Η άποψη του Δήμου βρήκε απήχηση στο Ιατροσυνέδριο που έδωσε την έγκρισή του, διότι δια του μέτρου αυτού θα ήταν δυνατή η παρακολούθηση και περιστολή των αφροδισίων ασθενειών. Αυτά συνέβαιναν τα χρόνια 1867 – 1870.
Τον Μάρτιο του 1873, η Κυβέρνηση παραχώρησε τα υπ αριθ. 5-6 τεμάχια των εθνικών γαιών στη θέση που λεγόταν «Βούρλα», και που απείχε 80 μέτρα δυτικά του Αγίου Διονυσίου για την ανέγερση «καταστημάτων» κοινών γυναικών.
Μετά την υπογραφή του παραχωρητηρίου, ο Δήμος προέβη σε διακήρυξη για την ανέγερση, σε έκταση οκτώ στρεμμάτων, συνοικισμού κοινών γυναικών, που θα περιλάμβανε τέσσερα κτίσματα, χωριστά μεταξύ τους, τα οποία θα βρίσκονταν μέσα σε μάντρα, με του ακόλουθους όρους:
« Ο ανεγείρων ιδίαις δαπάναις τα βάσει εγκεκριμένου σχεδίου οικήματα, θα καταβάλλη εις τον Δήμον μετά τριετίαν από της ιδρύσεως δρχ. 500 ετησίως δι’ έκαστον τμήμα, μετά 5ετίαν δρχ 1.000 και μετά εικοσαετίαν δρχ. 2.500 δι’ έκαστον τμήμα ετησίως.
Μετά δε πεντηκονταετίαν η περιοχή του κτήματος μετά των εν αυτώ κτηρίων, θα περιέρχεται εις τον Δήμον».
Κι ενώ αρχικά παρουσιάστηκαν πολλοί εργολάβοι, τελικά έμεινε μόνο ο εργολάβος Ν. Μπόμπολας, (ΝΑΙ! Ο Προ-προ-προ πάππος του γνωστού σε όλους μας αγωνιστή της εθνικής αντίστασης – αλήθεια πόσων ετών – και εθνικού εργολάβου μας)
ο οποίος αξίωσε ότι :
Φαίνεται πως είχε λαδώσει τους άλλους εργολάβους και αποχώρησαν.
Ο Δήμος αναγκάστηκε να δεχτεί τους όρους αυτούς με την προϋπόθεση ότι εάν τα κτίρια αυτά χρησιμοποιηθούν κάποτε για άλλο σκοπό, τότε θα περιέρχονται στην κυριότητα του Δήμου.
Κι έτσι υπογράφτηκε το συμβόλαιο.
Φαίνεται όμως ότι το συμμάζεμα ήταν δύσκολο, αν λάβουμε υπ όψη μας τις κατά καιρούς έγγραφες διαμαρτυρίες του Μπόμπολα, προς το Δήμο και την Αστυνομία, αφού τα αστυνομικά όργανα δεν ενεργούσαν προθύμως και αποτελεσματικά ώστε να συγκεντρώσουν εντός των «Βούρλων» όλες τις ιερόδουλες και να εκλείψει ο ανταγωνισμός για την επιχείρηση του κου Μπόμπολα!
Παρά τις δυσχέρειες η «επιχείρηση» είχε μπει σε καλό δρόμο, αφού το «κατάστημα» δεν εστερείτο πελατείας και λειτούργησε αδιάλειπτα για 60 χρόνια,
ακόμα κα την περίοδο της γερμανικής κατοχής , που ένας νεαρός Μπόμπολας όργωνε τα βουνά και τα λαγκάδια πολεμώντας τους γερμανούς καταχτητές.
Αυτά…….
ΒΑΣΙΛΗΣ Π. ΚΟΥΤΟΥΖΗΣ
Δημοσιογράφος ερευνητής
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
THANASIS THIMIOPOULOS
25 Φεβρουαρίου 2016 στο 15:38
ΜΙΑ ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ.
ΜΙΑ ΠΟΡΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΚΑΙ ΣΕ ΓΚΡΕΜΙΖΕΙ ΧΑΜΩ.
ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΤΧΙΟ ΑΠΑΝΤΩ ΕΓΩ Ο ΚΑΚΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ..ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΡΝΕΙΑ- ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΡΡΩΣΤΟ ΤΟ ΓΕΝΕΤΗΣΙΟΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΕΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΠΛΟΝ ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΝ. ΟΠΟΤΕ Ο ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ. ΑΜΗΝ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!